Do Afrodyty (Safona)

Rodzaj literacki: liryka

Gatunek liryki: liryka miłosna

Tytuł wiersza jest apostrofą (zwrot do kogoś lub czegoś) do Afrodyty, która była boginią miłości i piękna. Podmiot liryczny wypowiada się w pierwszej osobie, toteż można go utożsamić z poetką. Poetka przychodzi w pokorze przed tron Afrodyty i prosi ją, aby nie dręczyła dłużej jej serca. Zwraca się też z prośbą, aby bogini zeszła do niej, jak to czyniła już kilka razy wcześniej i wysłuchała skarg i żalów. Poetka przywołuje scenę, kiedy Afrodyta schodziła ze swojego tronu i pytała, kim jest osoba, którą pokochała Safona i obiecywała, że wkrótce „W miłosne wpadnie sieci, choćby wbrew chęci”. Poetka prosi, aby Afrodyta ukoiła ból jej serca i pomogła zdobyć obiekt miłości.

Wiersz ma charakter miłosny, wypowiedź podmiotu lirycznego przepełniona jest głębokim smutkiem, żalem, rozgoryczeniem. Tematem utworu są osobiste przeżycia Safony. Poetka w sposób sugestywny wyraża swoje nieodwzajemnione uczucia do jakiejś osoby, którą pokochała.